In a Turkish delta, fishers, scientists, and residents articulate contrasting moral ecologies of infrastructure. Contesting the infrastructural remaking of delta environments, fishermen connect ecological change to the concerns of working-class livelihoods; scientists assert a unique moral authority to create new habitats for selected species; and activists couch claims of ecological justice within existing legal spaces, all against the backdrop of increasing authoritarianism and economic crisis. This article extends insights from anthropological discussions of moral economy into political ecology to advance a new theoretical understanding of environmental infrastructure. I offer the notion of a moral ecology of infrastructure, theorizing infrastructure and ecology as inseparable, rather than set in opposition. In my use of the term, moral ecologies are assessments of justice and motivations for action that concern relations between humans and nonhumans. These assessments are not necessarily couched as resistance, but also encompass hegemonic and capitalist projects. This analytic proves helpful for understanding how, and why, people confront and respond to environmental transformations in an infrastructural world. At stake in these claims are moral notions of human and nonhuman livelihoods, notions that include those of water flows, birds, fish, sandbars, trees, and others. Ozet Bir Turkiye deltasinda balikcilar, bilim insanlari ve deltanin sakinleri, altyapinin birbirine zit ahlaki ekolojilerini ifade ederler. Her bir grubun delta ortamlarinin yeniden altyapilandirilmasina karsi cikis nedeni farklidir: balikcilar ekolojik degisimi isci sinifinin gecim kaygilariyla iliskilendirir; bilim insanlari secili ender turlere yeni habitatlar olusturmak icin kendilerine ozgu ahlaki bir otorite ortaya koyarlar; ve cevreciler artan otoriter rejim ve ekonomik krizler kiskacinda, mevcut yasal alanlarda ekolojik adalet iddialarini dile getirirler. Bu makale, cevre altyapisina dair teorik yeni bir anlayis gelistirmek icin ahlaki ekonomi ile ilgili antropolojik tartismalari politik ekolojiyle iliskilendirmektedir. Ahlaki altyapi ekolojisi kavramini onererek, altyapiyi ve ekolojiyi birbirine zit olmaktan ziyade birbirinden ayrilmaz kavramlar olarak goruyorum. Ahlaki ekolojilerden kastim, insanlar ve insan olmayanlar arasindaki iliskilere dair gelisen adalet anlayisi ve eylem motivasyonlaridir. Ahlaki ekoloji mutlaka direnc demek degildir; ayni zamanda hegemonik ve kapitalist projeleri de kapsamaktadir. Bu yaklasimla, insanlarin altyapi dunyasindaki cevresel donusumlerle nasil ve nicin karsi karsiya kaldiklarini ve bu donusumlere nasil tepki verdiklerini anlayacagimizi iddia ediyorum. Bu iddialarda dile gelen, insani ve insan disi gecim kaynaklarina dair olan ahlak kavramlaridir; sularin akisini, kuslari, baliklari, kiyi kordonlarini, agaclari ve digerlerini iceren kavramlar.

中文翻译：

---

三角洲已死：土耳其基础设施的道德生态

在土耳其三角洲，渔民，科学家和居民清楚地表达了基础设施的道德生态对比。为了应对三角洲环境的基础设施改造，渔民将生态变化与工人阶级生计问题联系起来；科学家宣称拥有独特的道德权威，可以为某些物种创造新的栖息地。在激进的专制主义和经济危机的背景下，激进主义者和激进主义者在现有法律空间中提出了生态正义的主张。本文将对道德经济的人类学讨论扩展到政治生态学，以推动对环境基础设施的新理论理解。我提出了基础设施的道德生态学的概念，将基础设施和生态学说成是不可分割的，而不是反对。在我使用这个词时，道德生态学是对涉及人与非人之间关系的正义和行动动机的评估。这些评估并不一定是抵抗，而是包括霸权主义和资本主义项目。该分析证明有助于理解基础设施世界中人们如何以及为什么面对和应对环境变化。这些主张与人类和非人类生计的道德观念息息相关，其中包括水流，鸟类，鱼类，沙洲，树木等的观念。Ozet Bir Turkiye deltasinda balikcilar，bilim insanlari ve deltanin sakinleri，altyapinin birbirine zit ahlaki ekolojilerini ifade ederler。她的bir grubun delta ortamlarinin yeniden altyapilandirilmasina karsi cikis nedeni farklidir：伊斯兰法学（Balikcilar ekolojik）bilim insanlari secili ender turlere yeni栖息地olusturmak icin kendilerine ozgu ahlaki bir otorite ortaya koyarlar; cevreciler artan otoriter rejim ve ekonomik krizler kiskacinda，mevcut yasal alanlarda ekolojik adalet iddialarini dile getirirler。Bu makale，cevre altyapisina dair teorik yeni bir anlayis gelistirmek icin ahlaki ekonomi ile ilgili antropolojik tartismalari politik ekolojiyle iliskilendirmektedir。Ahlaki altyapi ekolojisi kavramini onererek，altyapiyi ve ekolojiyi birbirine zit olmaktan ziyade birbirinden ayrilmaz kavramlar olarak goruyorum。Ahlaki ekolojilerden kastim，insanlar ve insan olmayanlar arasindaki iliskilere dair gelisen adalet anlayisi ve eylem motivasyonlaridir。Ahlaki ekoloji mutlaka direnc demek degildir; 阿尼·扎曼达·赫格莫尼克·卡普塔勒主义者·卡普萨马克塔迪尔。Bu yaklasimla，insanlarin altyapi dunyasindaki cevresel donusumlerle nasil ve nicin karsi karsiya kaldiklarini ve bu bu donusumlere nasil tepki verdiklerini anlayacagimizi iddia ediyorum。Bu iddialarda dile gelen，insani ve insan disi gecim kaynaklarina dair olan ahlak kavramlaridir; sularin akisini，kuslari，baliklari，kiyi kordonlarini，agaclari ve digerlerini iceren kavramlar。